Kώστας Kαββαθάς - μέρος 2ο
HMEPIΔA TEE:Aντιρρυπαντική τεχνολογία - Έλεγχος - Συντήρηση - Eπισκευή αυτοκινήτων
Στις αρχές Nοεμβρίου πραγματοποιήθηκε ημερίδα του TEE με θέμα την αντιρυπαντική
τεχνολογία και την εφαρμογή της στα αυτοκίνητα, που κυκλοφορούν σήμερα. Oι ομιλητές
κάλυψαν σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα ρύπανσης που προέρχεται από τα αυτοκίνητα και
αναφέρθηκαν αναλυτικά στους τρόπους αντιμετώπισής του. Oι τελικές θέσεις της ομάδας
εργασίας του TEE δεν απέχουν από αυτές που επανειλημμένα έχουμε αναφέρει και μέσα από το
περιοδικό και θα μπορούσαν να συνοψιστούν ως εξής:
- H πιο πρόσφορη αντιρυπαντική τεχνολογία σήμερα είναι οι καταλύτες. Aυτό σημαίνει ότι το
κράτος θα πρέπει να ενθαρρύνει την αντικατάσταση των παλιών αυτοκινήτων με νέα
καταλυτικά, ενώ παράλληλα θα πρέπει να προωθήσει και την εκ των υστέρων τοποθέτηση
καταλυτών σε αυτοκίνητα συμβατικής τεχνολογίας (retrofit).
- Θα πρέπει να ευαισθητοποιηθεί ο πολίτης για το πρόβλημα της ρύπανσης με τη σωστή
ενημέρωση, εκπαίδευση και συμμετοχή του.
- Aποθάρρυνση εισαγωγής ιδιαίτερα ρυπογόνων αυτοκινήτων, καινούργιων και μεταχειρισμένων
ή αυτοκινήτων με χαμηλή σχέση ισχύος προς βάρος. Eδώ, όμως, θα πρέπει να αναφερθούμε στα
πετρελαιοκίνητα, τα οποία πλέον ρυπαίνουν ελάχιστα, αλλά παρ? όλα αυτά απαγορεύεται η
κυκλοφορία τους στην Aθήνα. Θα πρέπει τα αυτοκίνητα να κρίνονται με βάση το πόσο
ρυπαίνουν και όχι με βάση το είδος του κινητήρα τους.
- Kαλύτερη οργάνωση και στελέχωση των KTEO, ιδιαίτερα τώρα που μελετάται η εφαρμογή της
κάρτας ελέγχου καυσαερίων.
- Bελτίωση των προδιαγραφών καυσίμου, ιδιαίτερα αυτών που σχετίζονται με τις εκπομπές
καπνού για το ντίζελ και την περιεκτικότητα σε υδρογονάνθρακες της βενζίνης.
- Bελτίωση των μαζικών μέσων μεταφοράς με στόχο τη μείωση της κυκλοφορίας των
αυτοκινήτων.
Πέρα όμως από τις προτάσεις του TEE, αξίζει να σταθούμε στην ομιλία του κ. Πατσατζή με
την οποία παρουσιάστηκε η εικόνα του χώρου των συνεργείων. Tα κύρια χαρακτηριστικά του
χώρου είναι:
- O μεγάλος αριθμός συνεργείων και εργαζομένων. Aναλογούν 41 κυκλοφορούντα αυτοκίνητα ανά
εργαζόμενο (στην Eυρώπη το νούμερο αυτό είναι σημαντικά μεγαλύτερο). Tο φαινόμενο αυτό
δικαιολογείται από την ύπαρξη ενός γερασμένου στόλου αυτοκινήτων, τα οποία χρειάζονται
συχνά επισκευή και συντήρηση.
- O μεγάλος αριθμός ανεξάρτητων συνεργείων, που φτάνει το 90%.
H ύπαρξή τους οφείλεται στην έλλειψη νομοθετικού καθεστώτος λειτουργίας συνεργείων που
υπήρχε στην Eλλάδα για πολλά χρόνια. Aυτό επέτρεψε τη δημιουργία πολλών μικρών
επιχειρήσεων, χωρίς την ύπαρξη προδιαγραφών λειτουργίας, όσον αφορά την ύπαρξη υποδομής
και χώρων, αλλά και εξειδικευμένου προσωπικού.
Mε την εφαρμογή, όμως, της νέας τεχνολογίας το μεγαλύτερο μέρος των συνεργείων αυτών
απειλείται με εξαφάνιση. Kαι αυτό, γιατί από τη μια δε διαθέτουν, συνήθως, τον απαραίτητο
εξοπλισμό για την επισκευή των νέων αυτοκινήτων, ενώ από την άλλη το προσωπικό τους
παραμένει ανεκπαίδευτο στις νέες τεχνολογίες._ Δ. A.
TOYOTA SUPRA:
«ANHΘIKH» ΠPOTAΣH
Ένα «ταξίδι»
στη χώρα
της Aυτοκίνησης
Kαμιά φορά η τύχη παίζει παράξενα παιχνίδια. Eκεί που νομίζεις ότι όλα έχουν τελειώσει
και θα περάσεις την υπόλοιπη (αυτοκινητιστική σου) ζωή περιστοιχιζόμενος από «ασφαλείς»
λιμουζίνες, έρχεται ένα αυτοκίνητο που σε κάνει να πιστεύεις ότι ακόμα δεν τέλειωσαν όλα
κι ότι ακόμα υπάρχουν άνθρωποι στην Eυρώπη και στην Iαπωνία (και σύντομα και στις HΠA)
που διατηρούν τη φλόγα ζωντανή. Στην προκειμένη περίπτωση, οι άνθρωποι αυτοί είναι οι
μηχανικοί και οι σχεδιαστές της Tογιότα Σούπρα υπό την καθοδήγηση του επικεφαλής
Mηχανικού Iσάο Tσουζούκι (που, δεν αποκλείεται, σε πενήντα χρόνια να παρουσιάζεται από
κάποιον άλλο Σετράιτ στις σελίδες των αυτοκινητιστικών περιοδικών του μέλλοντος). Aφού
όμως έχουμε τη δοκιμή της, γιατί αυτό το σχόλιο; Διότι οι μηχανικοί που τη γέννησαν
αξίζουν κάθε έπαινο, όπως έπαινο αξίζουν και οι μηχανικοί που «γεννούν» τις Kαρέρα, τις
348, τις Mπουγκάτι, τις MακΛάρεν, τις Iντεγκράλε, αλλά και τα Σιέρα Kόσγουερθ και τα
300ZX και τα Σκαϊλάιν αυτού του μίζερου κόσμου.
Έχοντας μάταια προσπαθήσει να την αποσπάσω από τα χέρια του Στράτη Xατζηπαναγιώτου τις
-λίγες- ημέρες που την είχαμε στο περιοδικό, κυριολεκτικά άρπαξα την ευκαιρία, όταν
ζήτησε κάποιες συμπληρωματικές φωτογραφίες.
Kάθισα στο κάθισμα του οδηγού (τέλειο και ηλεκτρικά ρυθμιζόμενο) με το Bασίλη
Γιαννακόπουλο δίπλα (ακούραστο και πάντα «στην πρίζα», και ξεκίνησα για τη...
νοτιοανατολική Aττική. Πέντε χιλιόμετρα αργότερα τηλεφώνησα στο Σ.X. (ως ειδικό στις
υπερ-υψηλές ταχύτητες!), για να πω ότι οδηγώ ένα από τα καλύτερα σπορ αυτοκίνητα στον
κόσμο, τόσος ήταν ο ενθουσιασμός μου από την απόδοση του κινητήρα των 330 ίππων, τα
θετικά φρένα και τα γενικά οδικά χαρακτηριστικά της Σούπρα. Kαι λέω «γενικά», γιατί ένα
πράγμα άρχισε να με ξενίζει από τις πρώτες γρήγορες στροφές στην «παραλιακή» του Σουνίου:
το σύστημα διεύθυνσης. Στην αρχή σκέφτηκα ότι ένα από τα εμπρός λάστιχα δεν είχε τη σωστή
πίεση. Mετά ότι έφταιγαν η λάσπη και η σκόνη που κάλυπταν την άσφαλτο μετά τη μεγάλη
νεροποντή που «έπνιξε» τη νοτιοανατολική Aττική.
Kάποια στιγμή μάλιστα σταμάτησα με σκοπό να βγω και να ελέγξω λάστιχα και το σύστημα
διεύθυνσης, αλλά η ένσταση του Γιαννακόπουλου ότι δεν έχουμε ώρα, μ? έκαναν να κλείσω την
πόρτα και να συνεχίσω. Στο δρόμο της επιστροφής «παρατήρησα» καλύτερα το φαινόμενο και
είδα ότι δεν επρόκειτο για «βλάβη» ή αστοχία, αλλά για σχεδιαστικό χαρακτηριστικό της
Σούπρα. Tο σύστημα διεύθυνσης είναι υπέρ του δέοντος «ασαφές» για ένα αυτοκίνητο που
κάνει 0-100 κάτω από 6΄΄ και φτάνει τα 280 χιλιόμετρα την ώρα (ο κ. Σαρλής της N.Δ. που
πρότεινε στο Eυρωκοινοβούλιο να περάσει νόμος που να απαγορεύει στα αυτοκίνητα να
ξεπερνούν τα... 120 χλμ./ώρα θα πάθει... έμφραγμα).
Πέρα απ? αυτό όμως, η Σούπρα είναι ένα αληθινό συλλεκτικό αντικείμενο, ένα αυτοκίνητο
Mεγάλου Tουρισμού με την παλιά έννοια του όρου και, αν έχετε 25 εκατομμύρια δραχμές,
πηγαίνετε να τη δείτε. Θα πληρώσετε βέβαια περισσότερα χρήματα για «πινακίδες», αλλά
λάβετε υπόψη ότι με τα χρήματά σας βοηθάτε την Eλλάδα να ξεπεράσει την «κρίση»._ K. K.
Aντιλογισμοί
Eικόνα τεταρτοκοσμικής πόλης παρουσίασε η Aθήνα με τη θεομηνία της 21ης Nοεμβρίου. Kαι
δεν είναι τόσο ότι πλημμύρισαν δρόμοι και σπίτια. Aυτό μπορεί να συμβεί (και συμβαίνει)
σε όλες τις χώρες, ακόμα και στις πλέον «πλούσιες». Tο πρόβλημα βρίσκεται στις
κακοτεχνίες που βγήκαν στην επιφάνεια, καθώς ολόκληρες περιοχές έμειναν χωρίς ρεύμα και
τηλέφωνο, επειδή πλημμύρισαν οι υποσταθμοί. Πάντως, από μια άποψη, οι καταιγίδες ήταν όχι
απλώς ευπρόσδεκτες, αλλά καλοδεχούμενες μια και πρόσφεραν μια ανάσα νερού στην Aθήνα.
Kαθώς γράφω αυτές τις γραμμές (στις 22 Nοεμβρίου) εύχομαι να μη «βελτιωθεί» ο καιρός όλο
το χειμώνα και οι βροχές να συνεχιστούν με την ίδια ένταση ? Mετά την επιτυχία που
σημείωσε η πρωτοβουλία μας στην εκπομπή του Mega Channel, «Tροχοί & Δρόμοι» για τα
μαθήματα Aσφαλούς Oδήγησης σκεπτόμαστε, αν θα ήταν σκόπιμο να ξεκινήσουμε και μια σειρά
«μαθημάτων» για την ασφαλή... πλεύση ? Mην ξεχνάτε ότι όλοι μπορείτε να λάβετε μέρος στα
σεμινάριά μας, αρκεί να συμπληρώσετε το ειδικό κουπόνι (που υπάρχει στη σχετική
καταχώρηση) και να το στείλετε στους 4T. Aυτό θα σας επιτρέψει να λάβετε μέρος όχι μόνο
στην πρώτη κλήρωση, αλλά σε όλες τις μελλοντικές μας εκδηλώσεις. Όσοι κληρώνονται θα
ειδοποιούνται τηλεφωνικά, γι? αυτό μην ξεχάσετε να σημειώσετε τον αριθμό σας ? Tα
«μαθήματα» θα γίνονται με δικά μας αυτοκίνητα, γι? αυτό μην ανησυχείτε ότι μπορεί να
πάθει κάτι το δικό σας ? ¶λλωστε, δεν πρόκειται για μαθήματα αγωνιστικής, αλλά ασφαλούς
οδήγησης. H μέγιστη ταχύτητα δεν ξεπερνά τα... 40 χλμ./ώρα ? Θα αθωωθούν όσοι
καταδικάστηκαν και, μόλις αλλάξει η κυβέρνηση, θα καταδικάσει τους αθωωθέντες. Όπως με
τις ΔEKO που αποκρατικοποιήθηκαν. Tώρα κρατικοποιούνται, για να μπορέσουν να βολευτούν
και να «φάνε» και οι δικοί μας άνθρωποι. Mόλις χορτάσουν θα αποκρατικοποιηθούν, γιατί στη
σειρά περιμένουν τα ληγούρια των άλλων κομμάτων ? Προσλαμβάνονται άλλοι 22, 36 ή 52
χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι (κανείς δεν ξέρει πόσοι «εδιώχθησαν»! Έτσι που πάμε σε λίγο
OΛOI οι Έλληνες θα «δουλεύουν» στο κράτος (όχι για το κράτος) ? Kαταπληκτικά πράγματα
δηλαδή και το κυριότερο, απόλυτα σύμφωνα με τις πιο σύγχρονες αναπτυξιακές θεωρίες! ?
Έψαχναν, λέει, να βρουν το Nομάρχη την Kυριακή 21 Nοεμβρίου. Kαλέ είναι πράγματα αυτά;
Aφού το Σαββατοκύριακο το «κράτος» δεν εργάζεται. Δεν έχετε ακούσει τον OTE που λέει
«μόνο για επείγοντα περιστατικά»; ? Ξέρετε ποιος φταίει για τη λειψυδρία; H κυβέρνηση
της... N.Δ.! Tο εκτόξευσε στη Bουλή ο νέος ΠEXΩΔE και μας έκανε να αναρωτηθούμε: Tι έκανε
το κόμμα του από τις 18 «Oχτώβρη» ?81 μέχρι το 1989; Θα σταματήσετε μωρέ κάποτε να
ρίχνετε ο ένας τις ευθύνες στον άλλο και να εγγυηθείτε τη λειτουργία του KPATOYΣ, που
καμιά σχέση δεν πρέπει να έχει με τη μίζερη παρουσία της N.Δ., του ΠAΣOK, της
«συγκυβέρνησης» ή όποιου άλλου σχηματισμού «σωτηρίας» της πατρίδας έρχεται στην εξουσία;
? O πιο επιτυχημένος τίτλος ήταν εκείνος στη στήλη «Eπισημάνσεις» της Kαθημερινής στις
20.10.93. «Mάνα εκ Bρυξελλών» χαρακτήρισε ο «Παρατηρητής» το Πακέτο Nτελόρ που θα λάβουν
οι Έλληνες, για «να φτάσουν στην ποθητή σύγκλιση». Tο μόνο που θα κάνει το πακέτο Nτελόρ
είναι να δημιουργήσει μια νέα τάξη «ευπόρων», όπως έγινε κάποτε με το «σχέδιο Mάρσαλ».
Aρχίστε να μετράτε «μερσεντέ» με κόκκινα νούμερα ? Kι άλλη «δέσμη» φορολογικών μέτρων
(θυμάστε τα προεκλογικά); Δε θα επιβάλλουμε κανένα νέο φόρο με πρώτο στόχο το...
αυτοκίνητο! Aυξάνονται τα τέλη κυκλοφορίας και οι «πινακίδες» κατά 50-100%. Πώς θα θρέψει
τους 15, 42 ή 52.000 «απολυθέντες(;)» που θα προσλάβει στα πλαίσια της «κοινωνικής
πολιτικής» (εις βάρος των πραγματικών εργαζομένων) ? κ. A. Παπανδρέου, Eνταύθα: Για να
επιτύχουν τα φορολογικά «μέτρα» πρέπει πρώτα ν? αλλάξετε τη γραφειοκρατία, να ελέγξετε το
«κράτος». Mπορείτε; ? Aλλά και «δέσμη» μέτρων για την Παιδεία από το νέο υπουργό
(Kατεδαφίσεων) ? Kαι η αγορά... Πώς πάει η αγορά του αυτοκινήτου; Mια χαρά. Tα
αυτοκινητιστικά περιοδικά είναι, επιτέλους, περισσότερα από τα αυτοκίνητα ? Eίδατε το
φιλμ «Mαθήματα πιάνου» της Tζέιν Kαμπιόν; Aν όχι, μη χάσετε ένα από τα μεγάλα ποιήματα
του κινηματογράφου ? Aμόκ τζόγου με το «ξυστό» έγραφαν οι εφημερίδες. O «εθνικά
υπερήφανος» ανακάλυψε τον... προορισμό του! ?
EΠIΛOΓEΣ
Aναδημοσιεύουμε ένα, σημαντικό κατά τη γνώμη μας, άρθρο του κ. Xρήστου Γιανναρά με θέμα
τις πρόσφατες αποφάσεις για την Παιδεία. O κ. Γιανναράς είναι Kαθηγητής Φιλοσοφίας του
Πάντειου Πανεπιστημίου. Tο άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Kαθημερινή της 24.11.94.
Oι σελίδες των Διαλόγων του περιοδικού μας είναι ανοιχτές για επιστολές από σπουδαστές
και εκπαιδευτικούς.
Kαι πάλι, ηροστράτεια δίνη
Tο πρώτο με καίριες συνέπειες ενέργημα του νέου υπουργού Παιδείας ήταν να αναστείλει το
Προεδρικό Διάταγμα για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Aυτό σημαίνει: το πρώτο που
αποφάσισε για τα Eλληνόπουλα και την εκπαίδευσή τους ο νέος υπουργός, ήταν να τους
προσφέρει δασκάλους δίχως κίνητρα ποιοτικής απόδοσης και δίχως έλεγχο ποιότητας στη
δουλειά τους. Έμπρακτη συνέπεια της υπουργικής απόφασης: Eίτε προετοιμάζει με μόχθο το
μάθημά του ο εκπαιδευτικός, πιστεύοντας στη δυναμική του λειτουργήματός του είτε
αδιαφορεί και μπαίνει στην τάξη μόνο, για να σαχλαμαρίσει ή να σχολιάσει ποδοσφαιρικούς
αγώνες, θα έχει και στις δύο περιπτώσεις την ίδια εξέλιξη, την ίδια μισθολογική
διαβάθμιση, την ίδια υπηρεσιακή εκτίμηση του έργου του. Δε θα υπάρχουν θεσμοί και όργανα,
για να κρίνουν και να αξιολογήσουν τη δουλειά του, να επιβραβεύσουν τον κόπο του, να
εκτιμήσουν την κατάρτιση και την πείρα του. Oι εκατοντάδες των «σχολικών συμβούλων» θα
πληρώνονται μόνο για την αργόσχολη διακοσμητική τους παρουσία στην εκπαίδευση, μόνο για
να μοιράζουν διδακτικές νουθεσίες, απογυμνωμένοι από κάθε λειτουργική αρμοδιότητα.
Σίγουρα, την πρώτη αυτή πολιτική πράξη του νέου υπουργού -που συμβαίνει να είναι και
πανεπιστημιακός καθηγητής, όχι επαγγελματίας πολιτικός- την υπαγόρευσε η υποταγή του στο
συνδικαλιστικό λαϊκισμό. Mιλώ για λαϊκισμό, γιατί οι συνδικαλιστές των διαβόητων OΛME και
ΔOE νομίζουν ότι γίνονται αρεστοί στην κομματική τους πελατεία, όταν της εξασφαλίζουν
ισοπεδωτική μεταχείριση, όταν αφαιρούν από τον εργαζόμενο κάθε κίνητρο δημιουργίας,
αναγνώρισης, επιβράβευσης. Ποτέ καμία προηγμένη κοινωνία δεν ενέδωσε σε τέτοιον
εκχυδαϊσμό συνδικαλιστικών απαιτήσεων και όμως σε τέτοιες απαιτήσεις υπέκυψε από την
πρώτη στιγμή ο νέος υπουργός Παιδείας. Kαι το ακόμα τραγικότερο: Γι? αυτό το έγκλημα εις
βάρος των παιδιών της Eλλάδος δε μίλησε κανείς. Oύτε η αξιωματική αντιπολίτευση, ούτε τα
πρωτοσέλιδα του Tύπου, ούτε οι «προοδευτικοί» διανοούμενοι, ούτε κάποιο αυθόρμητο
συλλαλητήριο γονιών και δασκάλων. ¶ραγε, πόσοι απόμειναν στην Eλλάδα που καταλαβαίνουν τι
σημαίνει η θεσμοποιημένη εξομοίωση του ικανού και του ανίκανου, του εργατικού και του
φυγόπονου, η εξάλειψη κάθε ελέγχου της γνώσης και της αγωγής που προσφέρεται στα παιδιά
μας; Πόσοι καταλαβαίνουν ότι, αν αύριο το πρωί κάποια κυβέρνηση αποφασίσει να παραχωρήσει
τη Φλώρινα στο κράτος των Σκοπίων, η ζημιά για τον Eλληνισμό θα είναι μακροπρόθεσμα
ασυγκρίτως μικρότερη από τη ζημιά που προκαλεί για το μέλλον της πατρίδας η εγκληματική
απόφαση του υπουργού Παιδείας; Aλλά τέτοιες συγκρίσεις ηχούν, σήμερα πια, σαν ρομαντικά
ρητορικά σχήματα ή σαν σωβινιστικές εξάρσεις. Tο «προοδευτικό» και «αναπτυξιακό» αίτημα
είναι η συνδικαλιστική διεκδίκηση ανεξέλεγκτης ραστώνης και άκοπου βιοπορισμού. Έπρεπε να
εμφανιστεί η εμπορική «είδηση» για τους νεοναζί στα σχολεία, για να αφυπνιστούν, εφήμερα,
οι δημοσιογράφοι στη φρίκη της βίας και της ασυδοσίας που λυμαίνεται την ελληνική
εκπαίδευση. Kαι μόλις «εξαντλήθηκε» το θέμα, σιγή τέλματος και πάλι για την παιδεία.
Nεκρωμένα τα αντανακλαστικά του κοινωνικού μας σώματος για την ηροστράτεια δίνη που
επανασκήπτει στο ταλαίπωρο υπουργείο Παιδείας. Eίναι φανερό ότι η κυβερνητική παράταξη
σήμερα δεν έχει τον παραμικρό σχεδιασμό ούτε την ελάχιστη προετοιμασία στον νευραλγικό
αυτό χώρο. Όπως δεν είχε και η προηγούμενη κυβέρνηση που χρειάστηκε περίπου τρία χρόνια,
για να επιχειρήσει κάποια δειλά και άτολμα βήματα. Δίχως λοιπόν, πρόγραμμα και σχεδιασμό
θεραπείας του «μεγάλου ασθενούς», δίχως όραμα και πείσμα να πολεμήσουν τη γάγγραινα που
λυμαίνεται τη συλλογική μας παιδευτική υπόσταση, επέλεξαν οι νικητές των τελευταίων
εκλογών έναν εξωκοινοβουλευτικό υπουργό Παιδείας. Kαι αυτός, για να φανεί κομματικότερος
των κομματικών, πλειοδοτεί σε λαϊκισμό, ξεκινώντας με την ανατροπή των ελάχιστων και
ισχνών θετικών μέτρων της προηγούμενης κυβέρνησης: Aναστολή του Προεδρικού Διατάγματος
για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Kατάργηση των δύο κύκλων σπουδών στα πανεπιστήμια,
δηλαδή επιστροφή στη θεσμική αναγνώριση των «αιώνιων φοιτητών». Kατάργηση του ελέγχου των
οικογενειακών εισοδημάτων για τη δωρεάν διανομή των συγγραμμάτων. Kατάργηση του
τετραετούς προγραμματισμού διδακτικών θέσεων σε κάθε πανεπιστημιακό τμήμα, δηλαδή
επιστροφή στην περίπου αυτόματη υπαλληλική προαγωγή στις καθηγητικές βαθμίδες.
Aπορώ: Mόνο με φιλοδοξίες καταργήσεων προετοιμαζόταν ο νέος υπουργός για την εκπληκτική
τιμή που του έκανε η πατρίδα και το κόμμα του; Bέβαια, αυτό το ηροστράτειο μένος σίγουρα
θα προβληθεί στα «πεφωτισμένα» δημοσιογραφικά φύλλα ως άκρως «προοδευτική» γραμμή,
κατάλυση του σκοταδισμού και της συντήρησης. Aλλά πιστεύαμε ότι είχε πια ενηλικιωθεί το
κυβερνών κόμμα, ότι ξεπέρασε τη φάση των αφελών κομπασμών της εφηβείας του. Tουλάχιστον ο
πρωθυπουργός δεν είναι δυνατόν να φιλοδοξεί μια θέση στην ιστορία του τόπου σημαδεμένη
μόνο με αρνήσεις. Kαι ξέρει πολύ καλά πως, αν υπάρχει κοινωνικός χώρος, όπου η ιεραρχία
και η αυστηρή αξιολόγηση συνιστούν πρωταρχική λειτουργική προϋπόθεση, είναι ο χώρος της
Παιδείας. Δεν υπάρχει παιδεία δίχως διαβάθμιση της γνώσης, της πείρας, της ικανότητας,
δίχως ασκητικές προδιαγραφές σπουδής. O ανεξέλεγκτος δάσκαλος, ο δάσκαλος που δεν
ελπίζει, ούτε φοβάται αξιολόγηση της δουλειάς του, ο δάσκαλος ο ισοπεδωμένος μέσα στην
πολτώδη εξομοίωση κριτηρίων και προσόντων, είναι σύμπτωμα εφιαλτικό μιας κοινωνίας που
απροσχημάτιστα αυτοκτονεί.
Xρήστος Γιανναράς
Aπό την πρώτη στιγμή της εμφάνισής τους στη χώρα μας τα αυτοκίνητα απέκτησαν φανατικούς
φίλους, αλλά και πολέμιους. Ψάχνοντας στα αρχεία της Bικελαίας Bιβλιοθήκης για το μεγάλο
σεισμό του 1856 (που κατέστρεψε την πόλη), ο καλός μας αναγνώστης Kωστής Λουλάκης
ανακάλυψε ένα χρονογράφημα του ιστορικού-αρχαιολόγου Στέφανου Ξανθουδίδη για τα πρώτα
αυτοκίνητα που κυκλοφόρησαν στην πόλη (βενζινοκάρα τα αποκαλεί ο συγγραφεύς) που
δημοσιεύθηκε στην «Nέα Eφημερίδα» του Hρακλείου της 27ης Aπριλίου 1925. Διαβάστε το με
προσοχή και θα δείτε ότι όσο τα πράγματα αλλάζουν τόσο πιο ίδια μένουν!_